Od 5,5 roku posługuję w domu dziecka w diecezji Muranga w Centralnej Kenii. Prowadzenie takiego domu wiąże się z coraz większą aktywnością poza placówką, gdyż obecnie w Kenii zmienia się system opieki nad dzieckiem i rodziną, gdzie odchodzi się of formy instytucjonalnej na rzecz wspierania życia rodzinnego, zapobieganiu separacji dziecka z rodziną biologiczną oraz promocji alternatywnych form opieki takich jak adopcja, piecza zastępcza itp. W związku z powyższym regularnie odwiedzamy rodziny naszych byłych i obecnych wychowanek. W tym kontekście dynamicznie zmienia się moja posługa, a realizowane projekty wymagają większej mobilności, tym bardziej, że wiele rodzin naszych podopiecznych mieszka poza naszym regionem, w miejscach oddalonych od nas o kilkadziesiąt czy nawet kilkaset kilometrów. Zmiany w systemie opieki wymagają też większego zaangażowania w organizację pomocy i realizację programów prewencyjnych adresowanych do osób, które znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji, by jak największa grupa osób powierzonych nam przez Bożą Opatrzność mogła wyżywić swoje rodziny, zapewnić dzieciom edukację, samotne matki, osoby z intelektualną lub fizyczną niepełnosprawnością nie były wykluczone, a osoby młode odzyskały nadzieję na lepsze życie.
Agnieszka Gliniecka, Orioński Instytut Świecki
