Drodzy Ofiarodawcy!

Moja placówka misyjna nazywa się Palanda, jest to miasteczko powiatowe położone w górach na wysokości ok. 1250 m.n.p.m. w prowincji Zamora-Chinchipe na południu Ekwadoru. Cała parafia wraz z przynależącymi do niej wioskami liczy ok. 5 tys. mieszkańców.

Oprócz pracy pastoralnej w centrum misji systematycznie raz w miesiącu odwiedzam 18 wiosek, w których odbywają się celebracje Mszy św., nowenny, dni skupienia, itp. oraz różne akcje charytatywne z parafialną grupą Caritas. Również raz w roku lub na specjalne zaproszenie mieszkańców odwiedzam 3 mniejsze wioski. Moje wioski są położone na wysokości ok. 1500-1600 m.n.p.m.

Dużym wyzwaniem jest dojazd do tych wiosek, do których prowadzą drogi górskie, wąskie i kręte w większości błotniste, często w okresie pory deszczowej są trudne do przejazdu z powodu osuwania się ziemi. Dlatego niezbędny jest samochód terenowy z napędem na 4 koła.

Oprócz pracy duszpasterskiej i charytatywnej dochodzą także częste wyjazdy do Wikariatu drogami krętymi i górskimi (ok. 250 km). Wikariat organizuje comiesięczne spotkania formacyjne dla księży, dni skupienia i rekolekcje.

Moją parafię zamieszkuje ludność „mestizos”, którzy są potomkami hiszpańskich kolonizatorów. Ludzie na wioskach zajmują się uprawą roli oraz hodowlą bydła. W centrum misji prowadzą niewielkie zakłady usługowe oraz sklepiki spożywczo-przemysłowe. W mojej parafii nie ma głodu, ale większość ludzi boryka się z problemami finansowymi spowodowanymi głownie wysokimi ceny produktów, brak pracy, wielodzietnością.

Na życie duszpasterskie w centrum misji się składa: codzienna Msza św. i inne nabożeństwa, katechizacja dzieci, młodzieży i dorosłych, spotkania z grupami duszpasterskimi: Legion de María, Juan XXIII, Orden Franciscana Seglar, grapa misyjna „Santas Misiones Populares”, grupa młodzieżowa, ministranci. Prowadzimy również comiesięczną formację katechistów, katechezę dla rodziców, dni skupienia dla grup parafialnych oraz różne rekolekcje (coroczne rekolekcje dla małżeństw, coroczne rekolekcje misyjne, co dwa lata rekolekcje dla grupy Juan XXIII). Wraz z przy parafialną grupą Caritas organizujemy wsparcie dla wiosek w postaci ubrań dla biednych, zabawek dla dzieci, paczek dla ubogich. W zeszłym roku przy wsparciu polskiego Caritasu zorganizowaliśmy dla dzieci ze wszystkich wiosek akcję „Tornister pełen uśmiechu”.

Droga do Wikariatu prowadzi przez dwa pasma gór, pełne zakrętów. Drogi większości są betonowe ale w wielu miejscach zniszczone z powodu przesuwania płyt tektonicznych i trzęsień ziemi. Samochód misyjny, którym obecnie się posługuję liczy już prawie 10 lat (przebieg ponad 200 tyś. km), wymaga on wielu niezbędnych i kosztownych remontów. Kolejnym motywem zmiany samochodu są częste wyjazdy do Wikariatu drogami krętymi i górskimi (ok. 150 km). Chciałbym zagwarantować sobie i innym bezpieczeństwo w poruszaniu się bezpiecznym samochodem misyjnym. Dlatego zwracam się z gorącą prośbą do MIVA Polska o wsparcie finansowe na zakup nowego samochodu dla mojej placówki misyjnej.

Ks. Wojciech Bacior FD Przemyśl